# 2.3 Kontrol ifadeleri ve fonksiyonlar

Bu bölümde, Go da kontrol ifadeleri ve fonksiyon işlemleri hakkında konuşacağız.

## Kontrol ifadesi

Akış kontrolü programcılıkta en büyük icattır. Onun sayesinde, basit kontrol ifadeleri kullanarak daha karmaşık lojik ifadeler temsil edilebilir. Akış kontrolünü üç kategoriye ayırabiliriz: şartlı, döngü kontrollü ve şartsız çıkış.

### if

`if` kelimesi büyük ihtimalle programlarında en sık geçen kelimedir. Eğer şartlar sağlanırsa birşeyler yapar, sağlanmazsa başka şeyler yapar.

`if` şartları için Go da paranteze gerek yoktur.

	if x > 10 {
<<<<<<< HEAD
    	fmt.Println("x 10'dan büyüktür")
	} else {
    	fmt.Println("x 10'dan küçük veya eşittir")
=======
    	fmt.Println("x is greater than 10")
	} else {
    	fmt.Println("x is less than or equal to 10")
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	} 
	
Go da çok işe yarar bir `if` kullanımı, şart ifadesinden önce değişken tanımlama yapmaktır. Bu değişkenin kapsamı sadece `if` blok alanı içerisinde geçerlidir.

	// x'i tanımla, ve 10 dan büyük olup olmadığını kontrol et 
<<<<<<< HEAD
	if x := islenenDeger(); x > 10 {
    	fmt.Println("x 10'dan büyüktür")
	} else {
    	fmt.Println("x 10'dan küçüktür")
=======
	if x := computedValue(); x > 10 {
    	fmt.Println("x is greater than 10")
	} else {
    	fmt.Println("x is less than 10")
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

	// Bu satır derlenemez
	fmt.Println(x)
	
Birden fazla şart için `if-else` kullanın.	

<<<<<<< HEAD
	if sayı == 3 {
    	fmt.Println("Sayı 3'e eşittir")
	} else if integer < 3 {
    	fmt.Println("Sayı 3'ten küçüktür")
	} else {
    	fmt.Println("Sayı 3'ten büyüktür")
=======
	if integer == 3 {
    	fmt.Println("The integer is equal to 3")
	} else if integer < 3 {
    	fmt.Println("The integer is less than 3")
	} else {
    	fmt.Println("The integer is greater than 3")
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}
	
### goto

Go da `goto` terimi mevcuttur fakat kullanırken dikkatli olun. `goto` programın kontrol akışını önceden belirlenmiş aynı gövde içindeki bir `label` a yönlendirir. 

	func myFunc() {
    	i := 0
<<<<<<< HEAD
	Buraya:   // label sonuna ":" koyulur
    	fmt.Println(i)
    	i++
    	goto Buraya   // "Buraya" labeline git
=======
	Here:   // label ends with ":"
    	fmt.Println(i)
    	i++
    	goto Here   // jump to label "Here"
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}
	
Label'ın adı büyük-küçük harfe duyarlıdır.

### for

`for` Go da bulunan en güçlü kontrol lojiğidir. Datayı döngüsel olarak ve tekrarlı işlemlerle okuyabilir, `while` döngüsü gibi.

<<<<<<< HEAD
	for ifade1; ifade2; ifade3 {
    	//...
	}

`ifade1`, `ifade2` ve `ifade3` birer ifade olmak üzere, `ifade1` ve `ifade3` değişken tanımlama veya bir fonksiyondan dönen değer olabilirken, `ifade2` ise kontrol ifadesidir. `ifade1` ifadesi döngüye girmeden önce bir kere işlenecektir. `ifade3` ise her döngü sonunda işlenir.
=======
	for expression1; expression2; expression3 {
    	//...
	}

`expression1`, `expression2` ve `expression3` birer ifade olmak üzere, `expression1` ve `expression3` değişken tanımlama veya bir fonksiyondan dönen return olabilirken, `expression2` ise kontrol ifadesidir. `expression1` ifadesi döngüye girmeden önce bir kere işlenecektir. `expression3` ise her döngü sonunda işlenir.
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa

Örnekler düz yazıdan daha yararlı olacaktır.

	package main
	import "fmt"

	func main(){
<<<<<<< HEAD
    	toplam := 0;
    	for index:=0; index < 10 ; index++ {
        	toplam += index
    	}
    	fmt.Println("sayıların toplamı= ", toplam)
	}
	// Ekran çıktısı：sayıların toplamı= 45

Bazen birden fazla atama yapmak gerekir fakat Go bunun için kullanılacak bir `,` operatörü yoktur. Biz de `i, j = i + 1, j - 1` gibi paralel atamalar yaparız.

İhtiyaç yoksa `ifade1` ve `ifade3` çıkartılabilir.

	toplam := 1
	for ; toplam < 1000;  {
    	toplam += toplam
=======
    	sum := 0;
    	for index:=0; index < 10 ; index++ {
        	sum += index
    	}
    	fmt.Println("sum is equal to ", sum)
	}
	// Print：sum is equal to 45

Bazen birden fazla atama yapmak gerekir fakat Go bunun için kullanılacak bir `,` operatörü yoktur. Biz de `i, j = i + 1, j - 1` gibi paralel atamalar yaparız.

İhtiyacımız yoksa `expression1` ve `expression1` ifadelerini çıkarabiliriz.

	sum := 1
	for ; sum < 1000;  {
    	sum += sum
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Hatta `;` bile çıkarılabilir. Tanıdık geldi mi? Evet, tamamen `while` gibi oldu.

<<<<<<< HEAD
	toplam := 1
	for toplam < 1000 {
    	toplam += toplam
=======
	sum := 1
	for sum < 1000 {
    	sum += sum
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Döngülerde `break` ve `continue` adında iki önemli işlem vardır. `break` döngüden çıkartır ve `continue` o anki tekrarı atlar ve sonraki tekrara geçer. Eğer birden fazla iç içe döngüleriniz varsa `break` ile labelları kullabilirsiniz.

	for index := 10; index>0; index-- {
    	if index == 5{
<<<<<<< HEAD
        	break // veya continue
    	}
    	fmt.Println(index)
	}
	// break varsa yazılanlar: 10、9、8、7、6
	// continue varsa yazılanlar: 10、9、8、7、6、4、3、2、1
=======
        	break // or continue
    	}
    	fmt.Println(index)
	}
	// break prints 10、9、8、7、6
	// continue prints 10、9、8、7、6、4、3、2、1
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa

`for` döngüsü `range` kullanıldığında `slice` ve `map` de bulunan datayı okuyabilir.

	for k,v:=range map {
<<<<<<< HEAD
    	fmt.Println("map'in k anahtarı:", k)
    	fmt.Println("map'in k anahtarındaki değeri:", v)
=======
    	fmt.Println("map's key:",k)
    	fmt.Println("map's val:",v)
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Go da birden fazla değer return yapılabildiği ve kullanılmayan bir değişken olduğunda derleyici hata verdiği için, kullanmak istemediğiniz değişkenler için `_` kullanabilirsiniz.

	for _, v := range map{
<<<<<<< HEAD
    	fmt.Println("map'in değeri:", v)
=======
    	fmt.Println("map's val:", v)
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}
	
### switch

Bazı durumlarda çok fazla `if-else` kullandığınızı farkedebilirsiniz. Bu programı okumayı zorlaştırır ve gelecekte bakım yapmayı zorlaştırabilir. Bu durumda problemi çözmek için `switch` kullanmak mükemmeldir. 

<<<<<<< HEAD
	switch anaIfade {
	case ifade1:
    	// eşleşme olursa işlenecek kod
	case ifade2:
    	// eşleşme olursa işlenecek kod
	case ifade3:
    	// eşleşme olursa işlenecek kod
	default:
    	// eşleşme olmazsa işlenecek kod
=======
	switch sExpr {
	case expr1:
    	some instructions
	case expr2:
    	some other instructions
	case expr3:
    	some other instructions
	default:
    	other code
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

`sExpr`, `expr1`, `expr2`, ve `expr3` ifadelerinin türleri aynı olmalıdır. `switch` çok esnektir. Şartlar sabit olmak zorunda değildir ve şart sağlanana kadar yukarıdan aşağıya doğru çalışır. Eğer `switch` in ardından bir ifade gelmiyorsa `true` olarak görülür.

	i := 10
	switch i {
	case 1:
<<<<<<< HEAD
    	fmt.Println("i 1'e eşittir")
	case 2, 3, 4:
    	fmt.Println("i 2, 3 veya 4'e eşittir")
	case 10:
    	fmt.Println("i 10'a eşittir")
	default:
    	fmt.Println("Tek bildiğim i nin bir sayi olduğu")
=======
    	fmt.Println("i is equal to 1")
	case 2, 3, 4:
    	fmt.Println("i is equal to 2, 3 or 4")
	case 10:
    	fmt.Println("i is equal to 10")
	default:
    	fmt.Println("All I know is that i is an integer")
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Beşinci satırdaki gibi `case` içinde birden fazla değer olabilir. `case` sonlarına `break` eklemeye gerek yoktur, şart sağlanıp işlem yapıldıktan sonra çıkacaktır. Eğer çıkmasını istemiyorsanız `fallthrough` ifadesini kullanarak bir sonraki şarta devam edebilirsiniz.

<<<<<<< HEAD
	sayı := 6
	switch sayı {
	case 4:
		fmt.Println("sayı <= 4")
		fallthrough
	case 5:
		fmt.Println("sayı <= 5")
		fallthrough
	case 6:
		fmt.Println("sayı <= 6")
		fallthrough
	case 7:
		fmt.Println("sayı <= 7")
		fallthrough
	case 8:
		fmt.Println("sayı <= 8")
		fallthrough
	default:
		fmt.Println("default durumu")
	}

Programın sonucu şu olacaktır.

	sayı <= 6
	sayı <= 7
	sayı <= 8
	default durumu

## Fonksiyonlar

`func` terimini kullanarak bir fonksiyon tanımlayın.

	func fonksiyonAdı(parametre1 tür1, parametre2 tür2) (çıkış1 tür1, çıkış2 tür2) {
    	// fonksiyon gövdesi
    	// birden fazla return
    	return dönüş1, dönüş2
=======
	integer := 6
	switch integer {
	case 4:
		fmt.Println("integer <= 4")
		fallthrough
	case 5:
		fmt.Println("integer <= 5")
		fallthrough
	case 6:
		fmt.Println("integer <= 6")
		fallthrough
	case 7:
		fmt.Println("integer <= 7")
		fallthrough
	case 8:
		fmt.Println("integer <= 8")
		fallthrough
	default:
		fmt.Println("default case")
	}
	
This program prints the following information.

	integer <= 6
	integer <= 7
	integer <= 8
	default case

## Functions

`func` terimini kullanarak bir fonksiyon tanımlayın.

	func funcName(input1 type1, input2 type2) (output1 type1, output2 type2) {
    	// function body
    	// multi-value return
    	return value1, value2
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Yukarıdaki örnekten tahmin edebileceğiniz üzere aşağıda açıklamaları bulunur.

<<<<<<< HEAD
- `fonksiyonAdı` adlı foonksiyonu tanımlamak için `func` terimini kullanın.
- Fonksiyonlar sıfır veya daha fazla parametreye sahip olabilir. Parametrenin türü adından sonra gelir ve birden fazla parametre varsa `,` ile ayrılır.
- Fonksiyonlar birden fazla değer döndürebilirler.
- Bu örnekte `çıkış1` ve `çıkış2` adında iki değer döndürülmüş. Bunlara ad vermek zorunda değilsiniz, türünü yazmanız yeterli.
=======
- `funcName` adlı foonksiyonu tanımlamak için `func` terimini kullanın.
- Fonksiyonlar sıfır veya daha fazla parametreye sahip olabilir. Parametrenin türü adından sonra gelir ve birden fazla parametre varsa `,` ile ayrılır.
- Fonksiyonlar birden fazla değer döndürebilirler.
- Bu örnekte `output1` ve `output2` adında iki değer döndürülmüş. Bunlara ad vermek zorunda değilsiniz, türünü yazmanız yeterli.
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
- Eğer sadece bir değer döndürecekseniz parantez olmadan yazmalısınız.
- Eğer en az bir değer döndürüyorsanız, fonksiyonun içinde istediğiniz yerde `return` terimini kullanmalısınız.

Şimdi pratik bir örnek görelim. (Maksimum değerini hesaplama)

	package main
	import "fmt"

<<<<<<< HEAD
	// a ile b arasından büyük olanı döndür
=======
	// return greater value between a and b
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	func max(a, b int) int {
    	if a > b {
        	return a
    	}
    	return b
	}

	func main() {
    	x := 3
    	y := 4
    	z := 5

<<<<<<< HEAD
    	max_xy := max(x, y) // max(x, y) fonskiyonunu çağır
    	max_xz := max(x, z) // max(x, z) fonksiyonunu çağır

    	fmt.Printf("max(%d, %d) = %d\n", x, y, max_xy)
    	fmt.Printf("max(%d, %d) = %d\n", x, z, max_xz)
    	fmt.Printf("max(%d, %d) = %d\n", y, z, max(y,z)) // burada da fonksiyon çağırıldı
=======
    	max_xy := max(x, y) // call function max(x, y)
    	max_xz := max(x, z) // call function max(x, z)

    	fmt.Printf("max(%d, %d) = %d\n", x, y, max_xy)
    	fmt.Printf("max(%d, %d) = %d\n", x, z, max_xz)
    	fmt.Printf("max(%d, %d) = %d\n", y, z, max(y,z)) // call function here
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Yukarıdaki örnek fonksiyon `max` da iki aynı tür parametre `int` olduğu için bir tane yazmak yeterli olur. Yani `a int, b int` yerine `a, b int` kullanılır. Birden fazla parametre için de aynı kural geçerlidir. Farkettiyseniz `max` fonksiyonu sadece bir değer döndürür ve zorunda olmadığımız için o değere bir isim vermedik, bu kısa halini kullandık. 

### Çok değerli döndürme

Go'nun C'den iyi olduğu bir şey birden fazla değer döndürmeyi desteklemesidir.

Alttaki örnekte bunu kullanalım.

	package main
	import "fmt"

<<<<<<< HEAD
	// A+B ve A*B nin sonuçlarını döndür
	func toplaVeCarp(A, B int) (int, int) {
=======
	// return results of A + B and A * B
	func SumAndProduct(A, B int) (int, int) {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
    return A+B, A*B
	}

	func main() {
    	x := 3
    	y := 4

<<<<<<< HEAD
    	xARTIy, xCARPIy := SumAndProduct(x, y)

    	fmt.Printf("%d + %d = %d\n", x, y, xARTIy)
    	fmt.Printf("%d * %d = %d\n", x, y, xCARPIy)
=======
    	xPLUSy, xTIMESy := SumAndProduct(x, y)

    	fmt.Printf("%d + %d = %d\n", x, y, xPLUSy)
    	fmt.Printf("%d * %d = %d\n", x, y, xTIMESy)
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}
	
Üstteki fonksiyon isimsiz iki değer döndürür -isterseniz isim verebilirsiniz. Eğer isimlendirseydik, `return` yazıp isimlerini yazmamız yeterdi. Çünkü fonksiyonun içinde tanımlılar. Şuna dikkat etmelisiniz ki eğer fonksiyonu başka bir pakette kullanacaksanız (fonksiyonun ilk harfi büyük harfle başlamalıdır) `return` yapacaklarınızı tam bir ifade olarak yazmanız daha iyi olacaktır. Kodu daha okunur hale getirir. 

<<<<<<< HEAD
	func ToplaVeCarp(A, B int) (toplanan int, carpılan int) {
    	toplanan = A+B
    	carpılan = A*B
=======
	func SumAndProduct(A, B int) (add int, multiplied int) {
    	add = A+B
    	multiplied = A*B
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
    	return
	}

### Variadic fonksiyonlar

Go birden fazla argüman alabilen fonksiyonları destekler. Bunlara variadic (belirsiz-değişen sayıda argüman alan) fonksiyon denir.

	func myfunc(arg ...int) {}

`arg …int` kısmı Go ya bu fonksiyonun değişen sayıda argüman aldığını söyler. Bu argümanların türü `int` dir. `arg` fonksiyonun gövdesinde `int` türünde bir `slice` olur.

	for _, n := range arg {
<<<<<<< HEAD
    	fmt.Printf("Sayı: %d\n", n)
=======
    	fmt.Printf("And the number is: %d\n", n)
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}
	
### Değer ile devretmek ve pointerlar

Bir fonksiyon çağırıp ona argüman verdiğimizde o fonksiyon aslında değişkenin bir kopyasını alır. Dolayısı ile yapılan işlemler değişkende bir değişiklik yaratmaz. 

Bunun kanıtı olarak bir örnek görelim.

	package main
	import "fmt"

<<<<<<< HEAD
	// a ya 1 eklemek için basit bir fonksiyon
	func birEkle(a int) int {
    	a = a+1 // a'nın değeri değişti
    	return a // a'nın yeni değeri döndürülüyor
=======
	// simple function to add 1 to a
	func add1(a int) int {
    	a = a+1 // we change value of a 
    	return a // return new value of a
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

	func main() {
    	x := 3

<<<<<<< HEAD
    	fmt.Println("x = ", x)  // sonuç "x = 3" olmalı

    	x1 := birEkle(x)  // birEkle(x) fonksiyonu çağırıldı

    	fmt.Println("x+1 = ", x1) // sonuç "x+1 = 4" olmalı
    	fmt.Println("x = ", x)    // sonuç "x = 3" olmalı
	}

Gördünüz mü? `birEkle` fonksiyonuna `x` i gönderdiğimiz halde asıl değeri değişmedi.

Sebebi basit: `birEkle` i çağırdığımızda ona `x` in bir kopyasını gönderdik `x` in kendisini değil.

Şimdi sorabilirsiniz `x` in kendisini nasıl fonksiyona verebilirim diye.

Burada pointer kullanmamız gerekiyor. Biliyoruz ki değişkenler bellekte tutulur ve bir adresleri vardır. Eğer değişkenin aslını değiştirmek istiyorsak onun bellek adresini kullanmalıyız. Böylelikle `birEkle` fonksiyonu `x` in adresini kullanarak onun değerini değiştirebilir. Parametre türünü `*int` olarak değiştiriyoruz ve değişkenin adresini `&x` ile fonksiyona veriyoruz. Fonksiyona değerin bir kopyasını değil de bir pointer verdiğimize dikkat edin.
=======
    	fmt.Println("x = ", x)  // should print "x = 3"

    	x1 := add1(x)  // call add1(x)

    	fmt.Println("x+1 = ", x1) // should print "x+1 = 4"
    	fmt.Println("x = ", x)    // should print "x = 3"
	}

Gördünüz mü? `add1` fonksiyonuna `x` i gönderdiğimiz halde asıl değeri değişmedi.

Sebebi basit: `add1` i çağırdığımızda ona `x` in bir kopyasını gönderdik `x` in kendisini değil.

Şimdi sorabilirsiniz `x` in kendisini nasıl fonksiyona verebilirim diye.

Burada pointer kullanmamız gerekiyor. Biliyoruz ki değişkenler bellekte tutulur ve bir adresleri vardır. Eğer değişkenin aslını değiştirmek istiyorsak onun bellek adresini kullanmalıyız. Böylelikle `add1` fonksiyonu `x` in adresini kullanarak onun değerini değiştirebilir. Parametre türünü `*int` olarak değiştiriyoruz ve değişkenin adresini `&x` ile fonksiyona veriyoruz. Fonksiyona değerin bir kopyasını değil de bir pointer verdiğimize dikkat edin.
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa

	package main
	import "fmt"

<<<<<<< HEAD
	// a ya 1 eklemek için basit bir fonksiyon
	func birEkle(a *int) int {
    	*a = *a+1 // a'nın değeri değişti
    	return *a // a'nın yeni değeri döndürülüyor
=======
	// simple function to add 1 to a
	func add1(a *int) int {
    	*a = *a+1 // we changed value of a
    	return *a // return new value of a
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

	func main() {
    	x := 3

<<<<<<< HEAD
    	fmt.Println("x = ", x)  // sonuç "x = 3" olmalı

    	x1 := add1(&x)  // birEkle(x) fonksiyonu çağırıldı ve x'in adresi verildi

    	fmt.Println("x+1 = ", x1) // sonuç "x+1 = 4" olmalı
    	fmt.Println("x = ", x)    // sonuç "x = 4" olmalı
=======
    	fmt.Println("x = ", x)  // should print "x = 3"

    	x1 := add1(&x)  // call add1(&x) pass memory address of x

    	fmt.Println("x+1 = ", x1) // should print "x+1 = 4"
    	fmt.Println("x = ", x)    // should print "x = 4"
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

Şimdi `x` in asıl değerini değiştirebiliriz. Neden pointer kullanıyoruz? Avantajı nedir?

- Bir değişken üzerinde çalışmak için birden fazla fonksiyon kullanabilmemize olanak sağlar.
- Adres (8 byte) verdiğimiz için maliyet azalır. Değerin kopyasını vermek maliyet ve zaman için verimli bir yöntem değildir.
- `string`, `slice`, `map` referans türlerdir. Yani fonksiyona verilirken standart olarak pointer olarak verilirler. (Dikkat: Eğer `slice` ın uzunluğunu değiştirmek istiyorsanız açıkça pointer olarak vermeniz gerekir.)

### defer

Go da iyi tasarlanmış `defer` (ertelemek) adlı bir terim vardır. Bir fonksiyonda birden fazla `defer` ifadesi bulunabilir, program çalıştığında sondan başa sırayla çalışacaklardır. Programın dosya açtığı durumlarda bu dosyaların hata vermeden önce kapatılması gerekir. Örneklere bakalım.

<<<<<<< HEAD
	func OkuYaz() bool {
    	file.Open("dosya")
	// Kod
    	if hataX {
=======
	func ReadWrite() bool {
    	file.Open("file")
	// Do some work
    	if failureX {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
        	file.Close()
        	return false
    	}

<<<<<<< HEAD
    	if hataY {
=======
    	if failureY {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
        	file.Close()
        	return false
        }

    	file.Close()
    	return true
	}

Bazı kodların tekrar ettiğini görüyoruz. `defer` bu problemi çok iyi çözer. Daha temiz kod yazmanıza yardım etmekle kalmaz kodunuzu daha okunur yapar.

<<<<<<< HEAD
	func OkuYaz() bool {
    	file.Open("dosya")
    	defer file.Close()
    	if hataX {
        	return false
    	}
    	if hataY {
=======
	func ReadWrite() bool {
    	file.Open("file")
    	defer file.Close()
    	if failureX {
        	return false
    	}
    	if failureY {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
        	return false
    	}
    	return true
	}

Eğer birden fazla `defer` varsa ters sırayla çalışırlar. Sıradaki örnek `4 3 2 1 0` sonucunu yazar.	

	for i := 0; i < 5; i++ {
    	defer fmt.Printf("%d ", i)
	}
	
### Değer ve tür olarak fonksiyonlar

Go'da fonksiyonlar aynı zamanda değişken olabilirler. `type` onları kullanarak tanımlayabiliriz. Aynı imzaya sahip fonksiyonlar ayno tür olarak görülebilir.

<<<<<<< HEAD
	type türAdı func(parametre1 tür1, parametre2 tür2 [, ...]) (çıkış1 tür1 [, ...])
=======
	type typeName func(input1 inputType1 , input2 inputType2 [, ...]) (result1 resultType1 [, ...])
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa

Bunun avantajı nedir? Cevap, fonksiyonları değer olarak verebilmemizi sağlamasıdır.

	package main
	import "fmt"

<<<<<<< HEAD
	type testInt func(int) bool // değişken olarak fonksiyon tanımlandı

	func tekMi(sayı int) bool {
    	if sayı%2 == 0 {
=======
	type testInt func(int) bool // define a function type of variable

	func isOdd(integer int) bool {
    	if integer%2 == 0 {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
        	return false
    	}
    	return true
	}

<<<<<<< HEAD
	func çiftMi(sayı int) bool {
    	if sayı%2 == 0 {
=======
	func isEven(integer int) bool {
    	if integer%2 == 0 {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
        	return true
    	}
    	return false
	}

<<<<<<< HEAD
	// 'f' fonksiyonunu bir fonksiyona parametre olarak ata

	func filtre(slice []int, f testInt) []int {
    	var sonuc []int
    	for _, deger := range slice {
        	if f(deger) {
            	sonuc = append(sonuc, deger)
        	}
    	}
    	return sonuc
=======
	// pass the function `f` as an argument to another function

	func filter(slice []int, f testInt) []int {
    	var result []int
    	for _, value := range slice {
        	if f(value) {
            	result = append(result, value)
        	}
    	}
    	return result
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
	}

	func main(){
    	slice := []int {1, 2, 3, 4, 5, 7}
    	fmt.Println("slice = ", slice)
<<<<<<< HEAD
    	tek := filtre(slice, tekMi)    // fonksiyonu değer olarak kullan
    	fmt.Println("Slice'daki tek sayılar: ", tek)
    	çift := filtre(slice, çiftMi) 
    	fmt.Println("Slice'daki çift sayılar: ", çift)
	}

Interface kullanılan durumlarda çok yararlıdır. Gördüğünüz gibi `testInt` fonksiyon türünde bir değişkendir ve `filtre`'nin döndürdüğü argümanlar ve değerler `testInt` ile aynıdır. Böylelikle programlarımızda karmaşık mantık yürütebilir ve esneklik kazanabiliriz.
=======
    	odd := filter(slice, isOdd)    // use function as values
    	fmt.Println("Odd elements of slice are: ", odd)
    	even := filter(slice, isEven) 
    	fmt.Println("Even elements of slice are: ", even)
	}

Interface kullanılan durumlarda çok yararlıdır. Gördüğünüz gibi `testInt` fonksiyon türünde bir değişkendir ve `filter` ın döndürdüğü argümanlar ve değerler `testInt` ile aynıdır. Böylelikle programlarımızda karmaşık mantık yürütebilir ve esneklik kazanabiliriz.
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa

### Panic ve Recover

Go da Java gibi `try-catch` yapısı yoktur. Go exception fırlatmak yerine `panic` ve `recover` ile hatalarla ilgilenir. Etkili olmasına karşın `panic` çok fazla kullanılmamalıdır.

`Panic` programın normal akışını durdurmak ve panik haline sokmak için kullanılır. `F` adında bir fonksiyon `panic` çağırdığında fonksiyon çalışmayı durdurur ve ertelenen `defer` fonksiyonları çalıştırılır. Sonra `F` panik halinin başladığı yere döner. Bütün fonksiyonlar `F` gibi başladığı yerdeki `goroutine` e dönmeden program sonlanmaz. `panic` programın içinde `panic` olarak çağırıldığında gerçekleşir. Ayrıca dizi sınırları dışına erişim hataları gibi bazı hatalar da `panic` sebebi olabilir. 

`Recover` (kurtarmak) `goroutine` leri panik halinden kurtarmak için kullanılır. `defer` fonksiyonlarının içinde `recover` çağırmak yararlıdır çünkü panik halinde normal fonksiyonlar çalışmayı durdurur. Çağırıldığında varsa `panic` değerlerini yakalar yoksa `nil` yakalar.

Aşağıdaki örnekte `panic` nasıl kullanılır gösterilmiştir.

<<<<<<< HEAD
	var kullanıcı = os.Getenv("KULLANICI")

	func init() {
    	if kullanıcı == "" {
        	panic("$KULLANICI için bir değer bulunamadı")
=======
	var user = os.Getenv("USER")

	func init() {
    	if user == "" {
        	panic("no value for $USER")
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
    	}
	}

Bu örnek de `panic` kontrolü yapılmasını gösterir.	

<<<<<<< HEAD
	func panicYapar(f func()) (b bool) {
=======
	func throwsPanic(f func()) (b bool) {
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
    	defer func() {
        	if x := recover(); x != nil {
            	b = true
        	}
    	}()
<<<<<<< HEAD
    	f() // eğer f() panic yaparsa recover yapılır
=======
    	f() // if f causes panic, it will recover
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
    	return
	}
	
### `main` ve `init` fonksiyonları

`init` fonksiyonu tüm paketlerde kullanılabilirken `main` fonksiyonu sadece `main` paketinde kullanılabilir. Bu iki fonksiyonun parametreleri yoktur ve değer döndürmezler. Bir paket içinde birden çok `init` yazılabilse de sadece bir tane yazılmasını kesinlikle tavsiye ederim.

Go programları `init()` ve `main()` i otomatik çağırır. Her paket için `init` fonksiyonu isteğe bağlı iken `main` paketi için sadece bir tane `main` fonksiyonu kesinlikle bulunmak zorundadır. 

Programlar işleme `main` paketinden başlar. Eğer `main` başka paketler dahil (import) ediyorsa derleme sürecinde onlar da dahil edilir. Bir paket birden fazla kez dahil edildiyse bile sadece bir kere derlenir. Paketler dahil edildikten sonra program bu paketlerdeki değişkenleri ve sabitleri parafe eder ve sonra varsa `init` çalıştırılır ve böyle devam eder. Bütün paketler parafe edildikten sonra program `main` paketindeki değişkenleri ve sabitleri parafe eder ve varsa `init` çalıştırılır. Alttaki şekil bu süreci gösterir.

![](images/2.3.init.png?raw=true)

<<<<<<< HEAD
Şekil 2.6 Go da programların parafe edilmesinin akışı
=======
Figure 2.6 Go da programların parafe edilmesinin akışı
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa

### import

Go programlarında `import` (dahil etmek) aşağıdaki gibi çok sık kullanılır

	import(
    	"fmt"
	)

Sonra dahil edilen bu paketteki fonksiyonlar aşağıdaki gibi kullanılır.

	fmt.Println("hello world")

`fmt` Go standart kütüphanesinde bulunur. Bilgisayarda $GOROOT/pkg da bulunur. Go üçüncü şahış paketlerini iki şekilde destekler.

1. Göreceli yol
	import "./model" // load package in the same directory, I don't recommend this way.
2. Kesin yol
	import "shorturl/model" // load package in path "$GOPATH/pkg/shorturl/model"

Paketler dahil edilirken kullanılan özel operatörler vardır ve bunlar genelde yeni başlayanların kafalarını kurcalar.

1. Nokta operatörü
	Bazen aşağıdaki gibi kullanıldığını görürüz.
	
		import(
    		. "fmt"
		)
		
	Nokta operatörünün görevi, bir paketten fonksiyon çağırırken paketin adının yazılma gereksinimini kaldırmasıdır. Böylelikle `fmt.Printf("Hello world")` yerine `Printf("Hello world")` yazılır.

2. Takma isim verme
	Pakete takma isim vererek fonksiyon çağırırken kullanılan ad değiştirilir.
	
		import(
    		f "fmt"
		)
		
	Böylelikle `fmt.Printf("Hello world")` yerine `f.Printf("Hello world")` yazılır.

3. `_` operatorü
	Bunu anlamak zordur özellikle biri size açıklamadıysa.
	
		import (
    		"database/sql"
    		_ "github.com/ziutek/mymysql/godrv"
		)
	
	Bu operatör dahil edilen paketin sadece `init` fonksiyonun çağrılıp çalıştırılması için kullanılır. Paketteki diğer fonksiyonları kullanacağınıza emin değilseniz kullanabilirsiniz.
	
<<<<<<< HEAD
## Linkler

- [Rehber](preface.md)
- Önceki bölüm: [Go temelleri](02.2.md)
=======
## Links

- [Directory](preface.md)
- Önceki bölüm: [Go foundation](02.2.md)
>>>>>>> eead24cf064976b648de5826eab51880c803b0fa
- Sonraki bölüm: [struct](02.4.md)